Emrah ve Mcdonalds
Mc Donald’s ‘Benim Acım Bana Yeter’ konseptiyle Emrah’ı reklamlarında oynatmış. Eleştirecek bir yazı yazmak üzere aldım klavyeyi ve fakat hâlâ gülüyorsam; adamlar hedeflerine ulaşmışlar. Bu reklamcıların kafa başka çalışıyor kardeşim. İnsanların güdülerini tetiklemek için hiçbir fırsatı es geçmezler ve çoğunlukla da başarılı olurlar.
Emrah(Küçük Emrah), bir dönemin Acıların Çocuğu’ ydu. Hemen her filminde, ya kardeşi, ya annesi, kötü bir şeyler yaşar, bizim esas oğlan da, müsebbiblerinden mahsun yüzü, hüzünlü ifade vermeyi başaran kaşlarıyla intikam alırdı. Sonra patlat bir arabesk şarkı, seyirci salya sümük.
Toplumun hafızasına işlemiş bu ‘Acıların Çocuğu’ algısını, mizahi bir tersinden okumayla kullanarak, acılı hamburgerini tanıtmak için, riskli ama hedef kitleye ulaşan bir reklam yapmış. Şaşkınlıkla ve gülerek izliyorum.
Bu arada biliyorsunuz Allah affederse ben de reklamcıyım (Kurumsal Tanıtım-Konsept Danışmanı gibi süslü bir cümle de buldu bazı abilerim ablalarım).
